الغيظ : الغضب ، أو أشده ، أو سورته وأوله ، غاظه يغيظه فاغتاظ ، وغيظه فتغيظ ، وأغاظه وغايظه . وتغيظت الهاجرة : اشتد حميها . وغيظ بن مرة بن عوف بن سعد بن ذبيان . وكشداد : ابن مصعب : من بني ضبة . وفعل غياظك وغياظيك ، بكسرهما : كغناظيك .